Islak olmayan yaşlı gözler... / 4 Ocak 2007

Yazıyorum bir şeyler :) O küçük öykü bir gün bitecek...

"Öyle saklandın ki ebelenmeyeceğim diye
Oyun senin yüzünden bitmiyor…."

-Merhaba
Kafasını kaldırıp rakibinin gözlerinin içine baktı. Daha üstün olduğunu karşı tarafa hissettirmeliydi. Güçlü bir merhaba dedi. Güzel kız diye düşündü. Uzun kızıl saçları özensizce toplanmıştı ve kulaklarının gözükmesini engelleyecek şekilde yanlardan sarkıyordu, gözleriyse kendisine tüm anılarını anlattıracak kadar güvenle bakıyordu. Yukarıdan geliyordu, hemen kalkmalıydıl. Hemen terketmeliydi o bankı. Yukarıdan gelenler hep tehlikeli olmuştur dedi kendi kendine... Yukarıdan gelenler daha çok düşündürmeye zorlardı insanı. Ama gidemiyordu sanki onu tutan bir şeyler vardı. (her zaman olmaz mıydı bizi tutan bir şeyler ?) İrkildi hemen kendine gelmeli ve cesurca savaşmalıydı.

-Merhaba... Oturabilir miyim ?
Biliyordu hayır demeliydi, bir bahane bulmalıydı ama gücünü toplayana kadar kızıl saçlı kız çoktan yanına oturmuştu.
-Tabii.