Berbere yoksa kuaför mü demeliyim? Neyse ne önemi var? Kısacası her saçlarım kesildiğinde kendimi bildim bileli üzülürüm. Şimdi ise beyaz oranının her geçen vakit arttığı dökülen saçlarımı önümde görünce uzun uzun bakıyorum, bakıyorum sonra diyorum ki saçı kesene zaman ne hızlı geçiyor. Bayat ama en sevdiğim cümle zaman hiç bir şey yapmaksızın çok hızlı geçiyor. Eskiden zevk aldığım aktiviteler artık sadece gösteri olmuş. Her geçen vakit kötü bir şeylerin olma ihtimali bir önceki güne göre artıyor. Bunun bilincinde yaşayıp kendimi kötü bir şey olduğunda hazır hissedeceğim gibi gelse de insan nasıl alıştırabilir kendini ölüme? Küçükken hep şöyle dua ederdim tüm sevdiklerimden önce öleyim diye şimdilerde bir çocuk kadar mutlu olmasam da bencil ruhum o kadar da içten istemiyor herkesten önce ölmeyi.
İnsanlara bakıyorum sıklıkla sonra da en az benim kadar salaklar çoğu zaman daha fazlası diye düşünerek bakmayı bırakıyorum. Başlat anlatmaya deseler 2 saatte biter anlatacaklarım. Herkese aynı hikayeler, aynı böbürlenmeler benzer mübalağalar. Futbolcu olup rövaşata ile şampiyonluk golünü atmayı hayal ettiğim günler ne çabuk geçti. Şimdi kurduğum hayaller beni kötü tarafa çekmeye çalışan hırstan başka bir şey değil.
