Zaman nasıl da geçti hep fark ettim.

Buraya geleli hemen hemen 4 sene geçti. "İlk geldiğim zamanı dün gibi hatırlarım" gibi saçma cümleler kurmayacağım. Belki ilk geldiğim günü dünden daha iyi hatırlıyorum ama ondan sonraki günler hakkında yarım sayfa dahi yazı yazamam. Sadece zamanın bir türlü geçmek bilmediğini sürekli hissettiğimi hatırlıyorum. 4 yılda bu rahatsız edici his dışında bir de etrafımdaki insanlar değişmedi. Bana yakın olanların büyük bir çoğunluğunu sevsem de geri kalanı hakkında "Yahu ben sizin aranızda ne arıyorum?"düşüncesini taşıyorum. Eskiden kendime egomu tatmin etmek için sürekli ne kadar zeki olduğumu söyler dururdum. Artık etrafımdakilerin salak olduğuna kanaat getirdim. Ya zamanla zekam köreldi ya da etrafımdakilerin salak olduğunu anlamayacak kadar soyutlanmıştım.

Dersimiz; meme kanseri. Hoca 1,5-2 saat boğazını patlatmış. Memesi alınmış bir kadının(kanser evresi düşükse) yaşayacağını üstüne basa basa söylüyor. Hatta "Meme estetik bir organdır, hayati hiç bir işlevi yoktur" diyor bunu demesinden 3 dakika sonra bir arkadaşımız şöyle soruyor

"Hocam diyelim ki genç bir bayan var. Kendisine mastektomi yapılmış. Çocuğunu emzirmesi için meme transplantasyonu yapabilir miyiz?"(Gayet ciddi)
Hoca da adam yerine koyup cevap veriyor ki ben olsam yerin dibine sokarım. Ardından asıl bomba soru geliyor.
"Hocam zaten mastektomi yapılmış bir bayan çocuk doğurabilecek kadar yaşayabilir mi?"
Bu sorunun ardından bir önceki soruyu soran çocuğu rencide ettiğim için özür diler. "Çocuğum sen beni götünle mi dinliyorsun" derdim ama hoca demedi.
Başka bir arkadaşımız:
"Hocam hiç genç meme kanserli hasta gördünüz mü?"

Ders normalde bitmiş, deli gibi uykum var. Birbirinden cesaret alan bu adamların saçma sorularıyla ders uzadıkça uzuyor. Hoca: "Sorusu olan var mı arkadaşlar" dediğinde ilk 15 saniye kimse bir şey sormazsa ders bitiyor ama hele ki biri bir soru sorsun. Ard arda sorular geliyor. Of yarappim of, yazık lan bana...

Dipnot: Kadınsanız sakın meme kanseri olmayın.(8'de 1 ihtimaliniz var.) Aylık meme kanseri kontrolünüzü kendi kendinize yapın ki erken teşhisle memenizi aldırmaktan kurtulun. Aksi takdirde memesiz bir hale gelecekseniz bana gözükmeyin. Moralinizi bozar intihara sürüklerim.