.

Duruyorum bakıyorum etrafa ağlayacak gibi oluyorum sonra devam ediyorum. Vitamin mi eksik ki diyorum bir sıkıntı olmalı, gözlerimi kapatıyorum ama uzun süre bekleyemiyorum korkuyorum. Açtığımda yine korkuyorum, çünkü hayat korkutucu öylece hiç bir şey yapamadan gidecek olmak. Ne olacağı belli değil tıpkı bundan 1 saat önce bundan 1 yıl önce olduğu gibi hala ne olacağı belli değil. Her şey yoluna girecek, her şey yoluna girecek, her şey yoluna girecek her şeyin yoluna girmesi iyi mi ki? Zaman geçiyor, hatırlanması gereken binlerce saat anı yavaş yavaş unutuluyor, eskiden çok acı verenler şimdi sadece ufak bir toplu iğne kadar can acıtıyor. Değiştireceğimler en iyisi ben değişeyime dönüştü. İki yüzlülük suratımıza işlemiş ancak konuşuyor, konuşuyor susuyor susuyoruz.

Güzel şarkılar paylaşan insanlar var iyi ki varlar uzaktalar da olsa konuşmasak da