Devam ediyorum

Hayallerimden kendim sorumluyum. Gerçekleşmesi için hiç bir şey yapmayıp öylece bekledim bir mucizeyi şimdiyse sanki birilerinin; benden daha önce yaşamış, şu an benimle beraber yaşayan, gelecekte yaşayacak olan birilerinin ayak izlerini takip ediyormışum gibi geliyor. Hayat bizi sıkıyor  daha sonra yavaş yavaş bu sıkılmaya alıştırıyor. Peki ne yapmamız gerek? İnanın ben de bilmiyorum. Ben beklemeye devam ediyor, daha sonra pişman oluyorum. Tanıdık geliyor belki bu söylediklerim aynı benim gibi diyorsunuz belki de. Bense ne şaşırtabilir ki yıllardır yaşayan insan oğlunu diye düşünüyorum.