evet evet az kaldı

bir şeyler yapacağım ya da yapmak istediğim şeyleri yazacağım. uzun olacak ama güzel olmayacak.

a life like no other

böyle bir grup var 9 şarkılık da aynı isimli bir albümü var o kadar kötü ki anlatamam, sakın dinlemeyin.

böyle düşünüyorum

diyorum ki ulan bir şeyi değiştirebilseydim neyi değiştirirdim sonra nasılsa bir şeyi değiştiremeyeceğim madem düşünce işi hayal işi bu cümlelerim; birden çok şeyi değiştireyim kafamda diyorum. sonra bakmışım her şeyi değiştirip değiştirip durmuşum ama gerçek dünyaya döndüğümde hiç bir şey değişmemiş. sorun şurada yatıyor ki cümleye başladığımdaki amacım sadece şeyi değiştirmek ve üstüne düşünmekken bir anda her şeyi değiştirmek istediğimi fark ediyorum. mesela karizma karizma twitter'a bir şeyi değiştirseydim o da şu olurdu demek istiyorum ama bulamıyorum. tanıyanlar hep şey der mesela sen çok memnuniyetsizsin. yok aslında öyle bir şey loser diye bir tabir var ya o benim işte. bana kalsa sürekli yatarım hiç işe gitmem. mesela bana para gönderse ya birileri  ben çalışmayayım falan. çalışmazsam belki içimdeki potansiyeli dışarıya çıkartabilirim. hehehe amma komik cümle değil mi? içimdeki potansiyeli dışarı çıkartmak cevap olarak ki soru olmamasına rağmen cümleye karşılık olarak diyebiliriz kalk bir siktir git ne potansiyeli diyebiliriz. mesela düşünüyorum diyorum ki bir şeyi değiştirseydim bu elazığ'a gelmezdim diyorum ee o zaman kesin başka bir yere giderdim cevabı oluyor. en iyisi liseyi değiştirmek diyorum bak o zaman hakikaten bir şeyler değişebilirdi. mesela(büyük ünlü uyumuna uymuyor bu mesela mesele deyince anlam değişiyor masala deyince de olmuyor hmm o zaman götlerinden niye büyük ünlü uyumu diye bir şey uydururlar anlamıyorum ki bir de küçük ünlü uyumu var ama onu öğrenemedim ben hiç a'dan sonra o mu geliyordu u mu geliyordu öyle bir şeydi her neyse çok uzun parantez oldu. şimdi bu parantezin başına gitmek zorunda kalacaksınız hatta ben de kalacağım şimdi gidiyorum) dindar biri falan olabilirdim. dindarlık güzel aslında biliyor musunuz benim tanıdığım bütün dindarlar mutlu kendince takılıyorlar en azından. ya da ne bileyim böyle çalışkan biri falan olurdum belki zira tahminimce orta okulda ben böyle değildim lisede böyle oldum tüm suçlu ise o arkadaşlarım yoksa ben böyle olmazdım herhalde sonra düşünüyorum da belki ortaokulda da böyleydim ben ama hatırlamıyorum. bugün ortaokulda sabahçı mı öğlenci mi yoksa tam güncümü olduğumu bir türlü hatırlayamadım oysa ki 10-15 yıl geçmiş. 10-15 yıl az süre sanki amına koyyim tabii unuturum. ama lisede tam güncü olduğumu hiç unutmam ortaokulu niye unuttum ki acaba tuhaf. lise 2'deyken lise 1'de olan bir sürü olay hatırlıyor insan ama üniversite 6. sınıftayken parantez aç7'yi dolduruyorum ben şu an ama 7. sınıf yok kaldım falan ondan anladınız zaten ki bu yazıyı buraya kadar okuyan yoktur.parantez kapa lise 1'de olan hiç bir şeyi hatırlamıyor. abarttım zira bu cümleyi yazarken aklıma lise 1'den bir sürü olay geldi ya da hazırlıktan bilemedim hmm lise 1 miydi hazırlık mıydı acaba aklıma gelenler neyse hatırlar gibiyim ama emin değilim. zaten sorun bu böyle geçmiş zaman silinip gidiyor bir sürü saçma bilgi kafada kalıyor. böyle iyi bir doktor olmak isterdim oysa ki ben ne bileyim işimi severek yapmak isterdim ama yapamayacağım kötü bir şey tabii. sevmeye çalışsam diyorum böyle muayene falan etsem herkes gibi merak etsem belki böyle olmaz ama oldu bile yapacak bir şey yok. gözler doluyor üzülünüyor okul bitiyor ne yapacağım acaba oysa ki ben daha büyümedim vallahi bak. yazıdan anlamıyor musunuz benim daha bir on yılım var bana bakacak birileri yok mu acaba? tek istediğim sınırsız kredi kartı, araba, tatil bir de kafa dengi arkadaşlar çok mu şey istiyorum ki tabii ki çok şey istiyorum lan keh keh tam yazı biterken bir anda ekran beyazlaştı falan korktum ama google kaydetmiş sağ olsun yazdıklarımı. neyse gideyim ben daha oysa ki her şey çok sorunsuz diyerek ama çok sorunsuz deyince kendime haksızlık etmiş oluyorum zira beynim kafamın içinde böyle çalışmaya devam ederken her şey benim için sorun. bazen bazı şeyler diyorum kız arkadaşıma o da diyor ki hiç kimsenin aklına böyle bir şey gelmez kendimi özel hissetmiyorum aksine çok kötü hissediyorum tabii biraz gururum okşanıyor ehehe ama öyle değil zira düşündüğüm şeyler beni rahatsız ediyor, layf kualitimi düşürüyor. bir de çağlar vardı benim liseden hatta ortaokuldan hatta ilkokuldan onu özledim ya ben keh keh diye gülerdi o. acaba mutlu mudur?

bir de nette dolaşan fotolu şeyli bir şey gördüm camus'un lafı güzelmiş. 

psikiyatrik poliklinikler

özlüyorum aslında ama belli etmiyorum. o değil de bugün psikiyatriye gittim uyku ilacı yazsınlar diye abla dedi ki buraya depresif bozukluk yazıyorum devlet ödesin diye yoksa depresyonda olduğundan değil dedi. ben de içimden gel sen ne çektiğimi bir de bana sor dedim. dışımdan güldüm ama

light of day day of darkness

Light of day, day of darkness dinlerdik lisedeyken çok
Şimdi yine açtım yine dinliyorum. Şöyle bir sorunu var şarkının bazı bölümleri çok fazla güzel bazı bölümleri o kadar güzel değil bazı bölümleri ise kötü. Sözlerde ise hikaye tarzı bir şey anlattığından kötü cümleler daha belirgin, daha dikkat çekici oluyor.Mesela önce şöyle diyor

"The daylight erased the shadow of me "

Ne kadar güzel ve sade bir gerçek değil mi? Daha sonra ise

"Soldier, walk with me
Throught the valley of eternity..."

ki bu sözlerin devamı daha da cıvıtıyor. Bilemedim hala seviyorum fakat daha iyi olabilirmiş galiba. Ya da bilemedim metaforlardan falan pek hoşlanmıyorum şimdi sözleri baştan sona okuduğumda bu ne lan çok ergen diyorum. "I am the voice behind the silen scream"ler falan. Neyse sonuç olarak yine bilemedim. Niye yazdım ki ben bunu? Göndereyim bari.

yeni doğan

en basitinden bir an önce uyumam lazım

hayırlısı böyleymiş dediler nereden biliyorsunuz dedim

.